เพื่อนที่ไมสนิท

ผมชื่อเอกกี้ เรียกสั้นๆว่าเอกสุดหล่อ เเต่ถ้ายังยาวไปเรียกสั๊นสั้นว่า เอก ก็เเล้วกันนะ

เข้าเรื่องเลยเเล้วกัน

ตอนนี้ผมเพิ่งขึ้นมัธยมปลายสาเหตุที่เลือกมาเรียนที่โรงเรียนเเห่งนี้ เพราะว่าผมมีสาวที่ผมเเอบเพ้อฝันอยู่ล่ะครับ

'เธอชื่อมะเมี่ยว'

สาวเเว่นทรงเสน่ห์เเต่ว่ามะเมี่ยวไม่ได้ชอบผมหรอก...เเถมยัง

สวัสดีมะเมี่ยวคนสวย ย้ายมาเรียนโรงระ..

หลบไป๊ไอ้โรคจิต เสียงหวานขยับปากอย่างสะอิดสะเอือนคู่สนทนาเต็มที่

อ้าวไหงมาด่าว่าผมเป็นไอโรคจิตล่ะครับเเม่คุณ ยังไม่ทันจบคำทักทายก็โดนเกลียดซะเเล้ว..เเย่จัง

ร่างบางรีบเดินหนีเเต่ทางบันไดเเคบๆเเบบนี้ก็มีเเค่การเดินสวนกันเท่านั้นเเหละที่เธอจะเดินไปอีกทางได้ ร่างบางลุกลีลุกลนจังหวะที่เราเดินสวนกันเลยทำให้หัวไหล่เรากะทบกันจนหน้าเกือบหงาย

หมับ!

ร่างบางไม่ทันได้ตั้งตัวเเขนเเข็งเเกร่งก็ขว้ากอดร่างเล็กก่อนจะล้มกลิ้งตกบันไดได้ทันท่วงที

คนตัวใหญ่เคลื่อนริมฝีปากหนากะซิบข้างหูอีกฝ่ายที่ตอนนี้เอาเเต่ก้มหน้ามองพื้นพยายามขัดขืนอ้อมกอดของเขาอย่างสุดความสามารถ

ปล่อย! เสียงหวานที่ตอนนี้ใครฟังก็รู้ว่าเธอไม่พอใจกับการกะทำอีกฝ่าย

เเต่ผมไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆหรอกนะ

ไม่ยอมเด็ดขาด!!

คืนก่อนเธอก็เป็นของฉันมาเเล้วครั้งหนึ่ง จูบเธอ ร่างกายของเธอเเม้กะทั้งครั้งเเรกของเธอ ฉันก็เป็นคนสัมผัสมันเเละยังคงจำรสชาดความหวานบนร่างกาย นิ้วเเกร่งค่อยๆลูบไล่ไปยังริมฝีปากบางอย่างอ่อนโยนเเต่เเฝงไปด้วยความเร้าร้อน

ริมฝีปากหนาเคลื่อนไล่ไปตามซอกคอขาวของเจ้าตัวที่สั่นเทิ่มถ้าไม่มีมือหนากอดร่างบางอยู่ละก็คงล้มกลิ้งตกบันไดเป็นเเน่

เพราะงั้นเลิกหลบหน้าฉันเเละก็เลิกด่าผัว

ได้เเล้วนะจ๊ะเมียจ๋า ไม่งั้น..

ไม่งั้นนายจะทำไม.. คนตัวเล็กเเสดงอาการไม่พอใจเอ่ยขึ้นทันที่ก่อนที่คนเหนือกว่าจะพูดจบ

ก็จะรื้อฟื้นความเป็นผัวเมียในคืนนั้นเพื่อเธออาจจะหลงลืมว่าฉัน เป็นไอโรคจิตหรือผัวของเธอกันเเน่ไงจ๊ะเด็กดี